Het loopt allemaal mis ¤¤¤¤ All is going wrong

Jullie kennen het vast wel, van die dagen dat alles fout gaat !!! Ik heb dat niet echt veel, maar gisteren en vandaag was het me het dagje wel. Ik kreeg deze 2 dagen 7 Duitsers over de vloer op het werk die ik 3 van onze fabrieken ging tonen. Onze bus die we daarbij steeds gebruiken, stond in de garage wegens een klein accidentje dus ik moest met een huurbus rijden, wat ik al niet fijn vind, omdat dat altijd weer even wennen is.

De mensen opgehaald op de luchthaven, en als we aankomen in de eerste fabriek, ging ik beginnen met een presentatie. Ik kom in de meetingruimte en merk al direct dat er geen koffie staat voor de gasten. Wat een ontvangst. Gelukkig, toen ik een opmerking maakte, kwamen er wel na 3 minuten al 2 mensen binnengevlogen met koekjes en koffie.

Ik wil de presentatie beginnen en ik zie dat die alleen om mijn scherm tevoorschijn komt, maar niet op het grote scherm. Blijkt dat de helft van de kabels losgerukt waren door een onbekend iemand, dus ik moest alweer hulp halen. En toen dit euvel dan werd verholpen, bleek ook nog eens dat ze een oude presentatie hadden opgezet voor mij. Ik heb maar gedaan alsof mijn neus bloedde en heb deze dan maar gegeven.

Daarna op weg naar de ijspiste van ons werk, waar we ook een restaurant hebben. We komen daar toe en blijkt dat mijn collega vergeten bestellen was !!!! Maar gelukkig was er niet al te veel volk, en konden we nog een tafel krijgen. De normale shift was al gesloten, en de koks zaten zelf al te eten, maar die lieve mensen lieten hun eten spontaan staan, om voor ons te koken.

Tegen die tijd, en 150 km verder, valt opeens mijn frank dat mijn jas nog in de eerste fabriek hangt. Maar gelukkig hebben we alle dagen verschillende mensen die tussen de verschillende fabrieken rijden, dus ondertussen is deze al terug.

's Avonds rij ik naar het hotel waar ik normaalgezien altijd verblijf met de Duitsers, blijkt dat we daar alleen een activiteit gingen doen, maar in een ander hotel verbleven. Rode kaken natuurlijk en iedereen weer naar het busje met zijn bagage.

Dat waren alle leuke stoten van gisteren en vandaag was al niet beter. Deze ochtend aan het ontbijt belt mijn collega om te zeggen dat haar zoontje ziek is en ze dus niet naar het werk komt. Mijn collega ging mij normaalgezien 3 uur helpen met de Duitsers om mij te ontlasten, maar daar ging mijn hulp. Maar aangezien ik ondertussen al een andere meeting had gepland, moest ik gewoon iemand anders vinden die het van mij kon overnemen om de 3de fabriek te tonen. Maar we zijn maar 4 mensen die dit in het engels kunnen. 1 van die collega's had zelf klanten, en de andere persoon was in Frankrijk. Nog 1 kans dus, en wonder o wonder, die persoon was toch wel op kantoor en had tijd zeker !!! De eerste meevaller vandaag !!!

En om alles te besluiten, leent 1 van de Duitse sales mijn sleutel waarmee ik overal binnenkom op mijn werk, en vergeet hem mij terug te geven. Dat viel mij pas in toen hij al een half uur weg was. Snel gebeld naar zijn collega want ik had zijn GSM nummer niet, om te zeggen dat hij de sleutel moest afgeven aan één van onze piloten, en dat hij me zeker moet terugbellen. Natuurlijk heb ik hem niet meer gehoord. Ik hoop nu maar dat onze piloot mij morgen een sleutel overhandigd ...

Pfffff, op het einde moest ik er wel allemaal mee lachen, maar op het moment dat al die dingen gebeuren voor de ogen van 7 mensen, is dat niet altijd leuk. Een deel van de zaken heb ik toch kunnen verdoezelen zodat ze het niet gemerkt hebben, en uiteindelijk waren het allemaal zaken waar ik niets aan kon doen, maar toch, de meeste van mijn bezoeken lopen vlotter ;-))

Ondertussen was het al lang geleden dat ik mijn handwerkje nog eens had getoond. Nog 2 rijtjes en pagina 3 is afgewerkt.

De laatste dagen heb ik heel veel blauw genaaid en het leuke is dat het eigenlijk niet eens verveeld. Ik vind het zo fantastisch dat je altijd met hetzelfde kleur naait, en als je er met je neus opzit, kan je er niets van maken, maar eens je het werkje wat verder houdt, zie je de schaduw van een boom verschijnen !!! Hoe doen ze het toch om zo mooie patronen te maken !!

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

I'm sure that you know it also, those days that everything goes wrong. I don't have that so often, but yesterday and today were terrible. Those 2 days, 7 Germans were visiting us, and I was going to show them 3 of our factories. The coach that we are normally using for these trips, was in the garage due to a minor accident, and so I had to drive a rented coach, something I don't like because you always have to get used to it.

I picked up the people at the airport, and when I came into the first factory, I wanted to start with a presentation. I go into the meeting room and notice directly that there is no coffee for our guests. What a welcoming feeling. Luckely, after having made a remark, 2 people came already flying in with coffee and cakes after 3 minutes.

I want to start the presentation and see that this one only is visible on my little screen and not on the big screen on the wall. I noticed that half of the cables where not hanging correctly, so I needed to go out and find help again. And after this was repaired, I saw that they had put on the wrong presentation for me. But I have done like all was correct, and just made the old presentation.

After this I was on the road again to the icerink of our company, where we also have our own restaurant. We arrive and it seemed like my colleague was forgotten to order a table !!! Luckely there was not too much people left, and we could still have a table. The normal shift was already closed, and the cooks were already eating themselves, but they were so friendly to leave their food, and started to cook for us.

At that moment, and 150 km further, I suddenly remember that my coat is still hanging in the first factory. But luckely we have quit some people that drive every day between the different factories, so in the meantime I have my coat already back.

Later that evening, I drive to the hotel with the Germans, and when I arrive over there, they tell me that we were only doing an activity at their place, but that we were sleeping in another hotel. I got red cheeks and embarresed I told my guests that they had to take their luggage to the coach again.

That was all nice stuff that happened yesterday and today was not much better. This morning my colleague calls me when I'm having breakfast to tell me that her son was ill and that she didn't go to work. This colleague was normally going to help me during 3 hours today, so I could do some other work in the meantime, but there went my help to show the 3rd factory. I the meantime I had already planned another important meeting, so I really had to find somebody else to take over this. But we are only 4 people that can take this factory visit in english. 1 of them had customers himself and the other one was in France. So just 1 chance left, and ohoh big wonder, this person was in the office and could make the time to take it over. The first good thing today !!!

And to end the whole story, one of the German sales borrows my key with which I come into all buildings at work, and of course forgets to give me my key back. And of course I only remembered this when he was already gone for half an hour. So I made a quick phone call to a colleague of him because I didn't have his mobile phonenumber with me, to tell him that he certainly had to give the key to one of our pilots, and that he had to call me so I would know what happened. Of course he never called me back. I hope now that our pilot will hand me over a key tomorrow !!

Pfffff, at the end I could laugh about everything, but when it happens, it's not always nice in front of 7 people. In the end, I was able to hide quit a lot of the things, so they didn't notice it, and all of the things that happened, I couldn't help, but still, most of my visits go more smoothly ;-))

In the meantime, it has been a long time since I showed my cross stitching work. 2 more rows and page 3 is also finished.

The last couple of days, I have stitched lots of blue colour, and the great thing is that it's not even boring. I found it so fantastic that you use the same colour the whole time, and when you are sitting with your nose on top of it, you don't see a thing, but when you hold it a bit away from yourself, you all of a sudden see the shadows of a tree coming up !! I really don't get it how they can make such beautiful patterns !!!