Iedere maand ben ik hier in Ratingen voor een meeting, maar meestal kom ik voor de dag over uit België. Deze keer echter kwam ik uit Zweden en omdat het hier vanavond nog 30 graden was, had ik besloten een wandeling te maken. Ratingen ligt midden in het Ruhrgebied tussen allerlei autostrades, maar toch vond ik hier aan de overzijde van het hotel een natuurgebied. Mooie weides en bossen, maar je hoort wel constant het razen van de auto's en elke minuut vliegt er een enorm vliegtuig over je hoofd dat landt op de luchthaven van Düsseldorf. Dan doet het mij beseffen hoe verwend ik ben dat ik in die prachtige natuur in Zweden woon.
In het begin van de wandeling zag ik een slot liggen, dus ik wist dat ik dat als referentiepunt kon gebruiken om de weg terug te vinden. Na ongeveer een uur vond ik dat torentje terug, maar wel aan de achterzijde, en kon ik niet meer door omdat er een grote omheining rond de tuin van het slot lag.
Gelukkig kwam er op dat moment net een man met hond af - de enige wandelaar die ik tot dan toe gezien had - die me vroeg wat een meisje zo alleen in de bossen liep te doen. Hij vertelde mij dat hij dwars door de wouden een kortere weg kende dus dan hebben we een stuk samen verdergewandeld. Een goede moment om mijn Duits nog wat te oefenen. Ondertussen heb ik nog heel wat lekkere braambessen gesmikkeld.
De man boodt me dan aan om me naar het hotel te voeren, maar dat heb ik maar niet gedaan, het was trouwens maar een 20-tal minuutjes meer wandelen. Ik was net op tijd weer op het hotel vooraleer het helemaal donker werd. Maar ik heb een zalige avond gehad, zo op mijn eentje de bossen verkennend ...
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
Every month I'm here in Ratingen for a meeting, but mostly I just come over for the day from Belgium. This time I came from Sweden and because it was still 30 degrees Celcius, I decided to go out for a walk. Ratingen is lying in the middle of the Ruhr area in between many different highways, but I found a nature reserve on the other side of the hotel. Beautiful meadow-land and forests, but you constantly hear the cars raging in the background and every minute a big airplane flies just over the top of your head on the way to land at Düsseldorf airport. That makes me realise how spoiled I am living in the beautiful Swedish nature.
In the beginning of the walk, I saw a castle, so I knew I could use that as a reference point to find the way back. After one hour I saw the tower of the castle at a distance, but I was at the backside of the castle and couldn't pass anymore because of the big garden with fence around the castle.
Luckely at that moment, there was a man passing with a dog - the only walker I had seen on my whole walk - who asked me what a girl was doing in the woods all by herself. He told me that he knew a shortcut straight through the woods, and so we walked a big part together. A good moment to practice my German. And in the meantime I also found lots of blackberries, a real treat.
The man than offered me to drive me back to the hotel but I didn't do that. It was after all only 20 more minutes to go back to the hotel. I was just in time back before it was totally dark. But I had a great night, all alone wandering through the German woods ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten